Home
KASHBA Asiatica
Ais Loupatty & Ton Lankreijer
Staalstraat 6
1011 JL Amsterdam
Open 12:00 – 17:00
Zondag / Sunday 14:00 - 17:00
Contact:
31-20- 6 23 55 64
KUMARI,
‘LIVING GODDESS’
Pas na de komst van buitenlanders in Nepal werd Kumari een 'living goddess' genoemd. Misschien doordat de koning eens per jaar eer aan haar diende te bewijzen en daadwerkelijk het hoofd diende te buigen.
Sinds de komst van buitenlanders kreeg ook één van de vele koninklijke titels meer aandacht dan tevoren. Namelijk die van de zoveelste belichaming van de God Vishnu.
De betitelingen dienden vooral aan te geven dat koning en kumari geen gewoon volk waren en wellicht een lijntje met de bovenwereld hadden.
Inmiddels is het koningshuis exit, maar het kumarihuis installeert nog immer - elk decennium ongeveer - een zorgvuldig geselecteerd kind als opvolgster.
Tijdens de afgelopen drie eeuwen Malla- en Shah monarchie speelde de hoofdstedelijke kumari een belangrijke rol. Toch is zij beslist niet de enige kumari in de Kathmandu-vallei. Zo'n elf Newareze dorpen benoemen een 'dorpsmaagd' bij wie speciale krachten worden verondersteld,- totdat haar eerste menstruatie zich voordoet.
Ook andere landen, bijvoorbeeld in Afrika, kenden het gebruik om een jong meisje op een troon te plaatsen bij wijze van medium, - met welke bovenwereldse, vrouwelijke krachten dan ook.
Jarenlang ontvangt het kind offerandes en is daardoor een grote inkomstenbron voor haar familie. Hopelijk beheert de familie het geld goed want na de eerste menstruatie blijft het meisje een tamelijk verstoten buitenbeentje in de Newareze samenleving. Men gelooft dat degene die haar trouwt voortijdig zal sterven. Wil zij bijvoorbeeld toch een kind dan zal ze andere, stille wegen moeten bewandelen. Wellicht kan ze dan beter de vallei te verlaten, want het kind van een ex-kumari heeft een beladen afkomst.
Van hun derde tot twaalfde jaar - ongeveer - worden ze elke ochtend benaderd door rijen mensen die iets van haar willen: een zegen, een enkel woord, een teken. De meeste ex-kumari's leiden na verstoting een stil en anoniem leven. Enkele meten zich de rol van een priesteres of helderziende aan - vooral om nog een inkomen te hebben.
De afgelopen jaren - mijn foto's dateren vanaf 1973 - kwam ik slechts sporadisch een oudere kumari tegen.
Only after the arrival of foreigners in Nepal, was Kumari named 'the living goddess'. Maybe because the king had to pay respect to her once a year and bend his head.
Since the arrival of foreigners also one of the many titels of the king was stressed more than ever before. Namely as yet another manifestation of the God Vishnu.
The titles were mainly to indicate that kumari and king were no common folks and possibly had a direct line with the upperworld.
Meanwhile the house of kings is extinct, while the house of kumaris still installs every decade or so another carefully selected little girl.
During the past three centuries of Malla- and Shah monarchies the kumari from the capital held an important position. Nevertheless she certainly is not the only kumari in the Kathmandu valley. About eleven Newari villages appoint a 'village virgin' who supposedly is endowed with special powers - till her first menstruation occurs.
For years the receives offerings and therefore is an major source of income for her family. Hopefully the family manages the money properly, for after her first menstruation the girl remains rather an outcast in Newarese society. It is believed that if a man would marry her, he will die prematurely. If she nevertheless desires to have a child, she will have to find other, quiet ways. Perhaps it would be better for her to leave the valley, because an ex-kumari origin will always be a burden to a child.
From age three till twelve - approximately - she will be approached by rows of people who want something from her: a blessing, a single word, a sign. Most ex-kumari's lead a quiet and anonymous life after their repudiation. Some present themselves as a priestess or clairvoyant - mainly to have some income.
During the past years - my pictures date back from 1973 - I seldom saw an elderly kumari.
All photographs and texts ©Kashba Ais Loupatty & Ton Lankreijer.Webdesign:William Loupatty